Biraz da ben...

Tamam burası Nisan'ın blogu ama o ilk bebeklik yıllarını atlatınca insan kendinden de bir şeyler paylaşmak istiyor. Bu ara elimde telefon önüme ne gelirse çekiyorum. instagram hastalığına tutuldum :) O anı sabitlemek ve paylaşmak çok hoşuma gidiyor. Bu bazen bir duruş, bazen bir yemek, bazen bir manzara olabiliyor. Hayat biriktirdiğimiz fotoğraflarla zengin ve ölümsüz...

Tatlı krizlerinin en hafifi muhallebili kadayıf

Buğday salatası

Omega zengini semizotu salatası

Ev poaçası ve kısır :)

Sonbahar...

Sonbahar güzeldir. Yazın bunaltıcı sıcağını biraz esintiye bıraktığı ama güneşin ısıtmaya devam ettiği çok kısa süren, keyfine doyulmayan bir mevsim. Biz de ani bir kararla bu güzel günden nasibimizi almak için attık kendimizi  dışarı. Parkettik arabamızı rastgele. Bir baktık herkesin elinde fırça, önünde bir tuval. Meğerse 10. Geleneksel Üsküdar resim yarışması varmış. Herkes bir yere oturmuş kimi boğazı, kimi karşısındaki sokağı resmediyor. Belediye içecek standları kurmuş, bir yerden boğaz esintisi, bir yerden güneş, çimen... Biraz gezdik, biraz parkta sallandık, biraz çimenlerde oturduk, tuvalimiz fırçamız yoktu ama bizim de fotoğraf makinemiz vardı...

Evimizdeki pisicik

Nisan'ın arkadaşı Ela'nın getirdiği yüz boyama kalemlerini ilk defa kullandık. Eğlenciliymiş ama ben yine de yüzünde çok uzun süre kalmasından yana değilim. Birazcık sürüyoruz kısa bir süre sonra siliyoruz. Çabuk çıkıyor.
Bu pisicik eve girmiş bir de mutfakta kurabiye yaparken malzemenin kalanını yerken yakalanmış :)

Kurabiyeler pişince de anne biraz keyif yapmış :)...

Arkadaş Günlüğü 3...

En son görüştüğümüzde sene 2010 muş aradan geçen 2 seneye karşın kocaman olmuşlar. Sevgili arkadaşım Ayşin aradı pazartesi, işin yoksa salı buluşalım diye. Seve seve dedim, ne zamandır görüşmeyi beklediğimizden. Çok özlemişim hem onu hem de Ela yı. İyi ki geldiniz, bizi mutlu ettiniz. İlk önce alışveriş merkezinde buluştuk, sonra da bize geldik. Kah oyuncak kavgasıyla kah öpüşüp, koklaşmayla geçti günümüz.

Yeni bir dönem...

Nisan geçen kış başlamıştı kreşe oyun grubuna dahil olarak. Hastalıkların izin verdiği kadar devam ettik. İlk başlarda zor oldu. Benden ayrılmak istemedi, tuvaletini okulda yapmayıp, karın ağrıları çekti ama kısa bir süre sonra hepsi geçti. Bunda benim sabrımın ve taviz vermememin de büyük etkisi oldu. Severek gidip, geldi. Nisan yeniliklere biraz tepkili, düzeninin bozulmasını sevmeyen ama yüreklendirme ile de her zorluğun üstesinden kolayca gelebilen bir çocuk. Yeni ortamlarda çekingen ama alışınca da çok bağlı. Bu dönem yeni bir başlangıç yapıcak, yeni bir ortamda. Umarım hepimiz için her şey çok güzel olur...

İyi pazarlar...

Hoşgeldin Eylül...

Haftasonu kaçamağı olarak büyükada var huzurlarınızda. Nacizane birkaç kare...