Yeniden yazmak....

Yazmaya çok ara verdim. Sonra yazarım diye diye... Yazmayınca da unutuluyormuş gerçekten. Yazdığım şeylerin kıymeti şimdi daha büyük ve her zaman geçtikçe daha da kıymetleneceği aşikar.
Son iki aydır Nisan kreşe haftada 3 gün gidiyor. Bunun 2 günü yarım, 1 günü tam şeklinde... Kelimeler yerini cümlelere bırakalı çok olmuştu ama şimdi ise cümleler daha uzun, daha anlamlı ve kendine özgü. O artık tam bir birey. Kendi zevkleri, hoşlandığı ve sevmediği şeyler var. Bu aralar ağzında kızlar, erkekler gibi cümleler.
Bazen bir bebek, bazen beni şaşırtacak kadar olgun... Eve gelen herkesin ilgi odağı olmayı seviyor. Ben senin annen oluyım, sen çocuk diyor. Bu rol değişimini bir tek benimle yapmıyor. Benim çocuk olmamı asla istemiyor. Anne, sen annesin diyor hemen :) Boyu çok uzadı, kilo da iyi ama hastalıktan kurtulamıyoruz, artık hasta olması normal haliymiş gibi geliyor. Yaz gelsin deyip deyip bekliyoruz....
Biraz da fotoğraflar anlatsın...