Nisan'ın odasına ne zamandır el atamıyorum. Her yer kalem kağıt, eski oyuncak (her ne kadar ayıklasam da). Bugün okuldayken ben de ucundan başladım. Bir kaç saatimi aldı ama sonunda temizlendi. Birkaç ufak duvar süsü de yaptım, sevinsin diye. Eve gelince nereye bakacağını şaşırdı. Çocukları mutlu etmek ne kadar kolay değil mi?
Yayınlar
3 yorum:
Çok iyi olmuş :) Darısı başımıza :)
Oyuncakları görünce çocukluğumu özlüyorum
Süreyya bir sor bu ne kadar gitti diye :)
Evet Bilge Adam ben de...
Yorum Gönderme