Kayyy kayyyy

Nisan ilk defa ocak ayında karla tanıştı. O zaman daha 1 yaşında bile değildi. Birşey anlamamıştı. Elini değdirip hemen çekmişti. Soğuk hoşuna gitmemişti ama pencereden yağan karı izlemek hoşuna gitmişti. Bu sene İstanbulda kar beklerken. Ailecek Abantta bulduk kendimizi. Plansız, birdenbire anneanne ve dedemizin davetiyle. Kalabalık çıktık yola, lapa lapa yağan kardı beklediğimiz ama mevsim normallerinin üstünde seyreden hava orada da hakimdi. Yerde epey kar olmasına rağmen. Göl donmamıştı ve çam ağaçları hala yeşildi.
Gittiğimizde akşam üstü olduğu için hava kararmaya başlamıştı. Az birşey dolaştık. Nisan karda iki adım atıp, ayakları saplanınca hareket etmekte zorlandı, önce biraz korktu, kucağımıza almamızı istedi ama sonra kayy kayy deyip, 3 gün boyunca başımızın etini yedi. İçeri sokmak zor oldu. Elleriyle yerden kar almak çok hoşuna gitti. Biraz da tadına baktı tabi :) Bizim içinde güzel bir kaçamak oldu. Nisan hiç sevmediği kalabalığa doydu. Herşey çok güzeldi...