Pazartesi, Eylül 28, 2015

Şimdi Okullu Oldu (k)



2015-2016 Eğitim ve Öğretim yılı bugün başladı ve biz bu yeni dönemde İlkokul öğrencisi olduk. Çocuğu olunca insanın birinci tekil şahıs da onunla birlikte yok oluyormuş ve başlayan bütün cümleler yaptık, ettik, olduk şeklinde bitiyormuş. Bunu şimdi mi anladın derseniz yok sadece altını bir kez daha çizmek istedim.

İlkokulda okuldan ziyade öğretmenin önemli olduğunu bildiğim için. Yaz başı gideceği devlet okulunun öğretmen araştırmasına başlamıştım ve sonucunda gönlüme göre oldu. İlk gün intibası da bunu doğrular nitelikteydi.

Okulun ve özellikle öğretmenin iyiliğinin veliye göre değişkenlik gösterdiğini düşünenlerdenim. Sizin öğretmenden ne beklediğiniz önemli. Benim ilk kriterim derslerden önce çocuğun mutluluğunun ve huzurunun sağlanması. Öğretmen çocuklarla sınıfta ilk konuşmasını yaparken biz buraya mutlu olmak ve bilgilerimizi paylaşmak için gelicez şimdi herkes yanındaki arkadaşına gülümsesin diye başlayınca içim iyice rahatladı. Ayrıca son zamanlarda gözlemlediğim kadarıyla veliler çok fazla sınıfa, sınıfta olan olaylara müdahale ediyorlar. Bu konuda da öğretmenin otoritesiyle buna müdahale ediyor olması da benim için önemli. Öğretmenin bir ağırlığı olmalı ve veliler veli olarak kalmalı.



Okuma yazma öğrenmeyen kimse kalmıyor ama okul hayatında başarılı bir yol izlemek için ilkokul öğretmeninin attığı temelin sağlamlığı en önemli rolü alıyor.

Benim çocuğum mutlu ve huzurluysa başarısını kendiliğinden yakalayan bir çocuk. Stres, karşılaştırma ve rekabet bizde ters tepki yapıyor. Bu doğrultuda isabetli bir seçim yaptığımızı düşünüyorum. Umarım eğitim hayatının bu ilk adımı diğer bütün güzel başlangıçları beraberinde getirir ve seni hep ileri taşır. Bu da burada dursun.



2 yorum:

Hatice Ün dedi ki...

Hayırlı uğurlu olsun 💜 💕 🎉 nisancım. 😚😙

Nehir'in Annesi dedi ki...

hyirli olsun canim... aynen soyledigin gibi once mutlu olsunlar, gerisi gelir...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Pages - Menu

Popular Posts

Mothers hold their children's hands for a short while, but their hearts forever...